بررسی کیفیت خدمات اماکن ورزشی دانشگاه ها مبتنی بر مدل سروکوال (مطالعۀ موردی: دانشگاه گیلان)

چکیده هدف: هدف پژوهش حاضر مطالعۀ کیفیت خدمات اماکن ورزشی دانشگاه گیلان با استفاده از مدل سروکوال است. روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی و جامعۀ آماری آن تمامی دانشجویان دانشگاه گیلان بوده اند که 285 دانشجو (150 پسر و 135 دختر) به صورت تصادفی برای شرکت در این پژوهش انتخاب شدند و به پرسشنامۀ سروکوال (پاراسورامان و همکاران، 1985) پاسخ دادند. این پرسشنامه دارای 22 سوال هم وزن در مقیاس لیکرت 7 ارزشی (کاملاً مخالف=1 تا کاملاً موافق=7) بود که پنج بُعد کیفیت خدمات (عناصر عینی، اعتبار، پاسخگویی، اطمینان و همدلی) را در دو بخش ادراکات و انتظارات مورد سنجش قرار می دهد. این پرسشنامه یک ابزار عمومی برای سنجش کیفیت خدمات است که فرانسی و همکاران (2010) آن را برای استفادۀ مناسب در بخش ورزش تعدیل و بازنویسی کرده اند و در این پژوهش نیز روایی صوری آن مورد تایید متخصصان قرار گرفت و پایایی آن در یک مطالعۀ راهنما به ترتیب 899/0=α و 976/0=α برای پرسشنامه های ادراکات و انتظارات محاسبه شد. یافته ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های ویلکاکسون، رتبه بندی فریدمن، t مستقل و اندازه گیری مکرر نشان داد که در همۀ ابعاد کیفیت خدمات در اماکن ورزشی دانشگاه گیلان شکاف منفی معنی داری وجود دارد (05/0>p). بیشترین شکاف کیفیت مربوط به بُعد عناصر ملموس (64/2) و کمترین آن مربوط به بُعد اطمینان (18/2) بود. سایر نتایج نشان داد که جنسیت، رشته و مقطع تحصیلی دانشجویان بر ادراک آنان از کیفیت خدمات اماکن ورزشی دانشگاه تاثیری ندارد. نتیجه گیری: از آنجا که در همۀ ابعاد کیفیت خدمات اماکن ورزشی دانشگاه گیلان شکاف منفی مشاهده شد، به مدیران و مسئولان دانشگاه توصیه می شود برای حضور بیشتر دانشجویان در برنامه های ورزشی دانشگاه، به بهبود کیفیت خدمات اماکن ورزشی دانشگاه در همۀ ابعاد آن توجه جدی داشته باشند. همچنین، پیشنهادهایی برای بهبود خدمات اماکن ورزشی ارائه شده است. واژه های کلیدی: کیفیت خدمات، اماکن ورزشی، مدل سروکوال.